Friday, February 26, 2010

familie bezoek

Mijn zus, schoonbroer en neefjes zijn gisteren terug naar het Belgenlandje vertrokken. Ze zijn hier 10 dagen geweest waarvan wel 4 dagen in het zuiden van Utah en Las Vegas, maar daar was ik niet mee uitgenodigd. Mijn neefjes zijn 3 en 5 (bijna 4 en 6) en het was de eerste skireis voor de jongste, maar dat was er bijna niet aan te zien, ze gingen beiden lekker hun gang op de pistes zonder enige problemen! Het weer viel ook nog goed mee, meestal zonnig en niet al te koud, alleen de laatste dag was het harder aan het sneeuwen en was het maar frisjes.

Ze hebben blijkbaar wel veel pech op hun terugvlucht, ze zouden gisterenavond van Chicago naar Brussel vliegen, maar het toestel was defect en er moest er een nieuwe ingevlogen worden met resultaat dat ze 5 uur vertraging hadden (na een layover van al 5 uur). Maar daar eindigde het niet want toen ze eindelijk aan het taxi-en waren kreeg een koppel blijkbaar zware ruzien en de piloot besloot terug naar de gate te keren en toen waren zijn uren blijkbaar op en werd de hele vlucht gewoon geanulleerd! Dan zijn ze in een hotel gezet en vandaag had de vliegtuigmaatschappij (American Airlines) hen op een vlucht naar Brussel via Londen geboekt, maar toen bleek dat ze de vlucht van Londen naar Brussel op dezelfde dag hadden geboekt. Klaarblijkelijk had de agent niet gedacht aan het feit dat de Chicago-Londen overnacht vliegt en ze dus in Londen op de volgende dag aankomen. Uiteindelijk zouden ze nu ongeveer moeten opstijgen richting... jawel... Manchester... en van daar dan morgenvroeg naar Brussel. Arme zus en vooral arme kindjes!

Nu is het dus weer even rustig in huis en kan ik wat werk ophalen, hoewel we volgende week alweer bezoek krijgen, dan komen vrienden van Missoula voor het weekend op bezoek. Toch interessant hoe we in Montana bijna nooit bezoek kregen, en hier in ons eerste jaar hebben we al 7 keer bezoek gekregen: 2 keer mijn schoonvader begin en eind juli; de schoonmoeder en schoonzus haar zoon en dochter in augustus; mijn moeder en haar vriend in september; de ene zus in december en de andere zus met schoonbroer en kindjes afgelopen week. En met het bezoek volgende week eindigt het ook niet want in april komen mijn schoonmoeder en schoon-stief-vader langs op hun weg naar een lange hiking trip in de slot canyons van southern utah en rond september zou mijn vader, en eventueel mijn grootouders ons komen bezoeken, hoewel die dan misschien wel een hotelletje of een appartementje zouden huren.

Saturday, February 6, 2010

Polygamie in Utah

Deze ochtend lag er een kleine 10cm verse sneeuw en gezien Angela pas om 15u moest beginnen werken zijn we snel een paar pistes gaan doen op Wolf Mountain. Dat is een klein skigebiedje maar het ligt echt pal voor ons huis en het duurt dus ook maar een minuut of 2-3 om er naartoe te rijden. Gezien Angela op werk is heb ik deze namiddag ook maar wat gewerkt... maar ik las net op de lokale nieuws website (Salt Lake Tribune) dat Warren Jeffs officieel vervangen is als president van de FLDS, en dat bracht me op het idee om eens over polygamie en vooral deze sekte te schrijven :)

Polygamie was voor de eerste mormonen een intrinsiek deel van hun geloof. De eerste president van de mormoonse kerk (of Church of Jesus Christ of Latter Day Saints of LDS church in het kort), Brigham Young, had een heleboel vrouwen - volgens de meeste bronnen had hij er zo maar even 27! Om officieel een staat van de USA te worden in 1890, moest Utah evenwel de praktijk verbieden en zo was het dat de LDS kerk zich officieel gedistantieerd heeft van polygamie, omdat ze anders hun status en tempels zouden verliezen.

Het grootste deel van de aanhangers van de kerk volgde gehoorzaam het nieuwe beleid (anders riskeerden ze excommunicatie), maar een kleine groep mormonen scheurden zich af en richtten de FLDS op, ofte de Fundamentalist Church of Jesus Christ of Latter Day Saints. Deze kerk, of beter sekte, baseert zich nog altijd op polygamie en de aanghangers leven in kleine nederzettingen (compounds) in Utah, Arizona, Colorado ,Texas, South Dakota en British Columbia (Canada). Ze leven daar praktisch afgesloten van de moderne wereld en volgen een bepaalde dress code en het haar van de vrouwen is allemaal op dezelfde manier gevlecht. Het is ook duidelijk dat de kinderen allemaal gehersenspoeld zijn en er zouden veel genetische afwijkingen zijn doordat er maar een kleine genetische poel is (lees veel incest). Verder worden jongens geregeld uit de sekte en de nederzettingen verbannen, omdat er anders te veel mannen zouden zijn.

Wat heel deze situatie nog interessanter maakt is dat de overheid deze sekte vrijwel met rust laat, ook al is het absoluut geen geheim dat ze polygamisten zijn- iets dat nog altijd illegaal is. Over het algemeen worden sektes met rust gelaten, en misschien is dat wel om situaties zoals in Waco TX te vermijden - Voor wie het zich niet herinnert: de politie probeerde in dat geval een huiszoeking te doen bij deze (niet-polygamistische) sekte en dat is afgelopen in een groot bloedbad. (http://en.wikipedia.org/wiki/Waco_Siege), langs de andere kant is het ook moeilijk om de polygamisten te vervolgen, gezien de getuigen allemaal hun mond dichthouden.

Nu, Warren Jeffs was de president en profeet van deze FLDS kerk, maar hij is zowaar gearresteerd en vervolgd omdat hij ouderen mannen trouwde met minderjarige meisjes; omdat hij zelf sex zou gehad hebben met minderjarige meisjes; en wegens incestueuze relaties. Dus niet omdat hij polygamie beoefent! Hoedanook, hij is veroordeeld en heeft 'ontslag' genomen als president, en nu heeft de FLDS kerk dus een nieuwe president verkozen. Normaal gezien is het de profeet die president is van de kerk: elke keer een profeet sterft krijgt iemand anders een 'revelation' waarin god hem vertelt dat hij de nieuwe profeet moet zijn, maar gezien Jeffs nog altijd leeft is dat dus niet zo gebeurd... Toch maar raar hoor, die sektes en religies hier!

Lees meer over Warren Jeffs: http://en.wikipedia.org/wiki/Warren_Jeffs en de FLDS: http://en.wikipedia.org/wiki/Fundamentalist_Church_of_Jesus_Christ_of_Latter_Day_Saints

Volgende keer schrijf ik misschien wel eens over de mormonen. Dat is ook een interessant volkje :)

Friday, February 5, 2010

Foster care, sneeuw, verjaardag en familie-taalproblemen.

Ik denk dat ik het nog niet echt gehad heb over onze plannen om pleeggezin te worden, dus hier even een beetje info en een status update.

Pleegouders (hier noemt dat "foster parents") krijgen kindjes in huis geplaatst die voor 1 of andere reden zijn weggenomen uit hun geboorte-ouders huis, wegens druggebruik/mishandeling/dood/verwaarlozing/... het kan echt een beetje van alles zijn. Wanneer kindjes worden weggenomen in Utah, krijgen de ouders gemiddeld een jaar tot 18 maanden de tijd om hun leven te beteren. Als ze dat gedaan krijgen, dan start een geleidelijk proces om de kindjes terug te brengen in het ouderlijk huis, maar als ze dat niet kunnen dan worden hun ouderlijke rechten beƫindigd en in dat geval moeten de kindjes (ideaal gezien) worden geadopteerd.

Om in aanmerking te komen als pleegouders moet je 36 uur lessen volgen, een heleboel papierwerk doen en iemand moet je huis komen inspecteren. Zo hebben wij vorige maand elke dinsdag en donderdag 4 uur lessen gevolgd, en deze maand hebben we ons papierwerk ingediend. Nu wachten we op de resultaten van de background check (men zoekt dan op of je in het verleden iets mispeutert hebt enz), en op de recommendation letters van een paar mensen die wij opgegeven hebben om een mooie brief over ons te schrijven. Als dat allemaal in orde is, dan komen ze ons huis inspecteren: alle giftige producten (inclusief (af)wasproducten), gevaarlijke voorwerpen, alcohol enz moet allemaal achter slot en grendel; er moeten minstens 2 nooduitgangen op elk verdiep zijn, er moeten rookalarmen en brandblusapparaten geinstalleerd worden enzovoort enzovoort. Als dat allemaal in orde is, dan krijgen we een licentie als pleegouders. Wordt vervolgd...

De winter is nu ook ongeveer halfweg en ons huisje is nu al een paar maanden bedekt met een dikke vacht sneeuw. Het is een lange tijd droog geweest, maar vorige week hebben we eindelijk nog eens een goed pakje sneeuw (50cm) bijgekregen, en afgelopen weekend kregen we nog eens 20cm, dus de snowblower heeft goed zijn werk moeten doen. Het is wel grappig hoe de honden met de sneeuw omgaan in de tuin - ze hebben sinds het begin van de winter een paar paden gemaakt door de sneeuw, en daar blijven ze dan ook op want anders verdwijnen ze volledig. Elke keer dat het sneeuwt moeten ze die paden dan terug aanstampen, dan zie je ze op hun achterpoten door de sneeuw springen. Gelukkig zijn er ook een paar dennenbomen in de tuin waaronder er maar klein beetje sneeuw ligt, dus daar hebben ze wat meer plaats om te ravotten.

Binnen exact een week word ik alweer 30 (12 feb). Angela zou iets gepland hebben maar ik heb geen idee wat dat zou zijn! 2 dagen erna komt mijn zus met haar partner en hun 2 jongens ons dan bezoeken! Ze zullen hier bijna 2 weken zijn, maar in het midden gaan ze ook nog een paar dagen naar Las Vegas.

Ik ben benieuwd hoe dat bezoek zal verlopen, we zijn het natuurlijk niet gewoon om een huis met kindjes te hebben voor zo'n lange tijd, en ik vrees dat we ook met de taal problemen zouden kunnen hebben - Mijn familie is het gewoon om Nederlands met mij te spreken, maar voor Angela is dat natuurlijk niet leuk want hoewel ze een tijdje geprobeerd heeft om de taal te leren, is het heel moeilijk om iets te verstaan. Ze voelt zich dan uitgesloten, maar langs de andere kant is het voor mijn familie ook maar raar om Engels tegen mij te spreken. Ik denk dat ik volgende week zo veel mogelijk Engels ga spreken tegen mijn neefjes - die zijn 3 en 5 (bijna 4 en 6), dus dat zal goed voor hen zijn om zo vroeg al Engels te leren. Hoe ik dat nu juist ga aanpakken dat weet wel ik nog niet...